56e Wielerronde van Luyksgestel

Luyksgestel al 65 jaar een begrip in wielerland

Wie Luyksgestel zegt, zegt ook de kermisronde. Al in 1952 begon deze traditie met de de koers ‘In ’t hemd’ op gewone fietsen die later uitgroeide tot de ‘Stormloop van het Zuiden’. In de beginjaren werd die wedstrijd in augustus verreden, omdat het toen op de vierde zondag van die maand in het grensdorp nog jaarlijks kermis was. Jan van Eijndhoven, de plaatselijke smid die in het dorp Jan de Rijks werd genoemd, was koersdirecteur. Toen de wedstrijd in het Brabantse en Vlaamse land steeds meer bekendheid kreeg, heette smid Van Eijndhoven voortaan ‘de Jacques Goddet van Nederland’, daarmee refererend aan de naam van de baas van de Tour de France. Hoe bekend hij was is af te leiden uit een briefkaart van een Belgische wielersportliefhebber die graag aan de koers wilde deelnemen. De kaart  arriveerde met het adres ‘Jacques Goddet, Nederland’ haast zonder vertraging in Luyksgestel.
(door Piet Gijsbers)

Hoe het in Luyksgestel allemaal begon? Jan van Eijndhoven legde het in het Eindhovens Dagblad ooit als volgt uit:

“We hadden geen echte coureurs toen we begonnen. Zo maar ‘in ’t witte hemd’ op gewone fietsen. En een plezier dat we hadden…. Kalk hadden we niet. Toen hebben we maar bloem bij d’n bakker gehaald om de meet over de straat te tekenen. En omdat we niet het pistool van d’n brigadier mochten lenen om het startschot te lossen, heb ik maar een papieren buil gepakt en die opgeblazen!” Aan de wedstrijd ‘In ’t hemd’ mocht alleen worden deelgenomen door 16-jarigen en ouder die geen wedstrijdvergunning hadden van welke wielerbond dan ook. Later werd de wedstrijd omgedoopt tot ‘Stormloop van het Zuiden’ met deelname van amateurrenners die wel op lichtere fietsen mochten rijden mits er maar geen derailleur op zat. Jaarlijks trok de wedstrijd duizenden kijkers die vol belangstelling zagen hoe de renners zich inspanden voor de verdeling van de stortvloed aan premies en prijzen. “De wedstrijd is groter geworden dan we hadden durven dromen,”

aldus smid Van Eijndhoven bij de dertiende editie van de Stormloop. Radio, televisie, filmjournaal en pers in Nederland en België schonken elk jaar ruimschoots aandacht aan het evenement. Wat ooit begon met het verzoek van een paar dorpsjongens die net van school af waren om met de kermis ‘unne koers’ te gaan houden, liep bijna uit de hand. ‘In ’t hemd’ werd een voorwedstrijd van de grote ‘Stormloop’. Tienduizenden namen jaarlijks op de kermismaandag van Luyksgestel een snipperdag om de coureurs aan het werk te zien. Van de renners uit eigen streek kroonden Kees Kraayvanger uit Bladel (in 1955 voor Jos Wintermans uit Steensel), Bert van Herk, de fietsenmaker uit Meerveldhoven, (1956), Bart Boogers uit Zeelst (1958) en diens broer Ferry Boogers (1959) zich tot winnaar in die beginjaren van de Stormloop. Na vijftien ker­miskoersen hield het toenmalige organisa­tiecomité het echter voor gezien vanwege wat onenigheid in het dorp. Een maand vóór de ronde van 1967 werd besloten er mee te stoppen. De vrees dat aan de traditie van een jaarlijkse kermiskoers in Gestel een definitief einde zou komen deed de toenmalige Middenstands­vereni­ging onder leiding van bakker Frans Van Heeswijk beslui­ten zelf dan maar de organisatie ter hand te nemen. In drie weken tijd werd met behulp van Het Snelle Wiel uit Bladel een wielerronde in elkaar gezet. En zo kon in 1967 de eerste ‘nieuwe’ kermisronde van start weliswaar over een veel kleiner parcours, maar midden in de dorpskern van Luyksgestel. De plaatselijke Stichting Wielerevenementen staat in samenwerking met TWC De Grensrijders nu jaarlijks nog altijd garant voor een prachtige kermiskoers.

Voor meer beeldmateriaal uit de oude doos: zie www.wielerspiegel.nl

In 1959 won Ferry Boogers uit Zeelst de Stormloop van het Zuiden. Rondemiss Zus Peeters reikte de bloemen uit aan de winnaar. De man op de achtergrond is smid Jan van Eijndhoven, de koersdirecteur van de Luyksgestelse kermisronde